Դլփիններու Վերամուտը
ԴԼՓԻՆՆԵՐՈՒ ՎԵՐԱՄՈՒՏԸ
Ձագուկ դլփինները մեծցան: Վերամուտի կը պատրաստուէին:
Թոլզօ- Մայրիկ ես գլխարկ մը կ’ուզեմ:
Մոլզօ- Ես ալ պայուսակ մը:
Քոմոլզօ- Սակառը աւելի կարեւոր է:
Մայրիկ- Ինչո՞ւ կ’աճապարէք, վերամուտին դեռ երկու շաբաթ կայ:
Քոմոլզօ- Սակառը գլխարկէն եւ պայուսակէն աւելի կարեւոր է: Մեծ ձուկերը մեր ուտելիքները կը լափեն դպրոցի ճամբուն վրայ:
Մայրիկ- Հայրիկը ամէն ինչ պիտի ապահովէ:
Թոլզօ- Հայրս գլխուս չափը գիտէ՞…:
Մոլզօ- Հապա՞ իմ գլխուս չափը…:
Քոմոլզօ- Ես սակառս վիզէս պիտի կախեմ, կոթը երկար պէտք է ըլլայ:
Մոլզօ- Իմ պայուսակս ըլլայ կարմիր:
Թոլզօ- Իմ գլխարկս ալ կլորակ թող ըլլայ:
Հայրիկը ձագուկ դլփիններուն ուզածները բերաւ: Անոնք շատ ուրախացան: Վերամուտին ուրախ զուարթ դպրոց գացին: