Կաղանդ Պապիկին Հաճելի Անակնկալ Մը

     Մուկ մամիկը՝ դրացիները իր մօտ կանչեց ու ըսաւ.

Մայր Մուկ– Սիրելինե՛ր, Ամանորին՝ Կաղանդ Պապիկին հաճելի անակնկալ մը պատրաստել կ’ուզեմ. դուք ալ մասնակցիլ  կ’ուզէ՞ք արդեօք:

Ոեւէ կենդանի մը– Շատ ուրախ կ’ըլլանք, բայց ի՞նչպէս կրնանք օգնել քեզի:

Մայր Մուկ– Աղաւնի թռչունը ամբողջ ամառ պարկ մը ցորեն հաւաքեց եւ ինծի բերաւ:

Ես ցորենը տաք ջուրին մէջ լեցուցի որպէս զի լաւ մը ուռի: Կարծեմ հիմայ հասկցաք, թէ ես կ’ուզեմ անուշապուր եփել:

Կապիկ–Անուշապուրի համար ուրիշ ի՞նչերու կարիք:

Մայր Մուկ– Շաքար, չամիչ, նուշ, պիստակ, ընկոյզ, նուռ եւ վարդի ջուր…:

Կատու– Շաքարը ես կը բերեմ: Պարկ մը շաքար ունիմ եւ ես շատ չեմ ուտեր, որովհետեւ աչքերուս կը վնասէ:

Սկիւռ–Ես ալ հողին տակ ընկոյզ, կաղին եւ նուշ պահած եմ. անոնցմէ քիչ քիչ կը բերեմ:

Կապիկ–Պիստակ եւ շագանակ ունիմ. երթամ բերեմ:

Մայր Մուկ–Հապա չամիչը  ո՞վ պիտի ճարէ:

Ագռաւ–«Չամիչ»ը  ի՞նչ է:

Մայր Մուկ–Խաղողին  արեւուն   տակ չորցած    վիճակին «չամիչ»     կ’ըսեն:

Ագռաւ–Ես անկէ շատ ունիմ, կտուցովս փետեցի եւ բոյնիս մէջ հաւաքեցի:

Ագռաւը թռաւ գնաց դէպի իր բոյնը:

Սոխակը սկսաւ  գեղգեղել:

Վարդի ջուրն ալ ես պիտի բերեմ: Սիրահար էի վարդի մը եւ երբ թօշնեցաւ, ջուրին մէջ պահեցի. հիմա շատ անուշ կը հոտի այդ ջուրը…:

Մայր Մուկ–Ուրեմն  աճապարեցէ՛ք,հարսը   պատրաստ է:

-Այդ ո՞վ է.

-Հա՞րսը,  ո՞ւրկէ եկաւ:

-Ո՞ւր է հիմա:

Մայր Մուկ–Ո՛չ սիրելիներ, այս ձեր գիտցած հարսը չէ: Քանի մը օր տաք ջուրին մէջ մնալով ուռած ցորեններուն «Հարս» կ’ըսեն:

«Հա՜րս,հա՜րս,հա՜րս»  կրկնեցին բոլորը ու մեկնեցան:

Յաջորդ իրիկուն «Ամանոր» էր  եւ անուշապուրը՝ պատրաստ: Ամէնքն ալ շատ յոգնած էին. կը մրափէին ճաշասեղանին շուրջ նստած:

Յանկարծ դուռը ուժգին զարնուեցաւ. Կաղանդ Պապիկն էր…

Բարե՛ւ ընկերներ, ի՞նչպէս էք, ի՞նչեր կ’ընէք:

Բարեւ  Կաղանդ Պապիկ:  Լաւ ենք:

Բարի Եկար:

Մայր Մուկ–Նստէ՛, նստէ՛ Կաղանդ Պապիկ. մենք քեզի համար պատրաստեցինք հաճելի անակնկալ մը:

Անուշապուր հրամցուց անոր:

Կաղանդ Պապիկը շատ ուրախացաւ. երկար ատենէ ի վեր կերած չէր այսքան համով անուշապուր մը:

Կաղանդ Պապիկ–Անուշապուր պատրաստելը շատ դժուար է. ի՞նչպէս յաջողեցաք:

Ամէնքը Միասին– Ձեռք ձեռքի տուինք ու ճարեցինք մեր կարքները:

Կաղանդ Պապուկ–Ապրի՛ք, ապրի՛ք. «իրարու օգնելով աշխատիլը կեանք է»:

Յետոյ բացաւ իր տոպրակը եւ անոնց նուէրներ բաժնեց:

Սոխակին հայելի, մուկին հաւկիթ, կապիկին պանան, աղաւնիին ցորեն, կատուին բուրդէ կծիկ, ագռաւին պանիր եւ սկիւռին հնդկընկոյզ նուիրեց: Ամէնքն ալ շնորհակալ եղան եւ տօնեցին Ամանոր մը ուրախ զուարթ: