\

Փոքրիկ Քուալային Գաղտնիքը

Փոքրիկ Քուալային Գաղտնիքը -1- Փոքրիկ Քուալային Գաղտնիքը -2-

Փոքրիկ  Քուալային  Գաղտնիքը

          Վերամուտ էր. մայր քուալան, առաւօտ կանուխ արթնցաւ եւ համով հացիկներ եփեց փոքրիկ քուալային համար: Փոքրիկ դպրոցականը փուռին գրգռիչ հոտերէն արթնցաւ. Անկողնէն ցատկեց եւ վազեց, գնաց խոհանոց՝ մայրիկին քով.

– Մայրի՜կ, իմ շատ սիրած կարագ-հացերէ՞ն  կ’եփես. Սակառիս մէջ ալ պիտի դնե՞ս:

-Այո՛ սիրելիս, քեզի համար պատրաստեցի. քովն ալ խնձոր մը ունիս: Գիտես, որ խնձորը եթէ խածնելով ուտես,շատ օգտակար է ակռաներուդ համար:

Փոքրիկ քուալան շատ ուրախ էր: Նախաճաշը ըրաւ, գոգնոցը հագաւ,պայուսակն ու սակառը առաւ մայրիկին ձեռքը համբուրեց եւ հայրիկին հետ բռնեց դպրոցի ճամբան:

Երբ դպրոց հասան, հայրը փոքրիկ քուալան առաջնորդեց դէպի դպրոցին պարտէզը եւ գուրգուրանքով համբուրեց փոքրիկ դպրոցականը ու մեկնեցաւ իր գործին:

Փոքրիկ քուալան պարտէզին մէջ տեսաւ, իր ընկերները եւ սկսաւ խօսակցիլ անոնց հետ: Գոյն- գոյն, տեսակ- տեսակ թռչուններ, սակառին մօտ կը թռչտէին  ու կ’երգէին  ճի՜ւ- ճի՜ւ…:

Մեր դպրոցականը հասկցաւ որ անոնք՝առեր էին իր շատ սիրած հացիկներուն հոտը: Պարտէզին անկիւնը գնաց սակառէն հանեց հացիկները,սկսաւ փշրել եւ զանոնք կերակրել:

Թռչունները՝ չէին գիտեր կշտանալ, նոյնիսկ ոմանք գողի մը պէս  կու  գային  կը կտցէին իր ձեռքի հացիկը: Փոքրիկ քուալան շատ զուարճացաւ, մինչեւ, որ ամէնքն ալ կշտացուց: Եւ  երբ դասի առաջին զանգակը հնչեց շուտով դասարան մտաւ:

Կէսօրին, ան ուտելու համար ունէր միայն խնձոր մը, սակառէն հանեց , շուտիկ մը կերաւ բայց չկշտացաւ:

Իրիկունը, երբ դպրոցէն արձակուեցան, մայր քուալան խանդավառ դիմաւորեց փոքրիկ դպրոցականը:

– Սիրելի՜ս  պատմէ՛ տեսնենք, վերամուտը ի՞նչպէս  անցաւ: Ի՞նչեր սորվեցար,կերա՞ր  հացիկներդ, հարցուց հետաքրքիր:

– Նոր  ընկերներ ունեցայ. ուսուցիչիս  հետ ծանօթացայ.շատ ուրախ եմ մայրիկ: Ուսուցիչս  ըսաւ, որ «մեզի նոր գիտելիքներ պիտի սորվեցնէ բայց  ընտանեկան   դաստիարակութիւնը  շատ  կարեւոր  է, երբե՛ք չմոռնաք»:  Ի՞նչ  ըսել  ուզեց  մայրիկ…: Հացիկներդ  ալ շա՜տ   ու  շա՜տ   համով  էին. զանոնք կերայ մեծ ախորժխկով, ձեռքերուդ  դալար: Վաղն ալ նոյն հացիկներէն  կը  դնե՞ս  սակառիս մէջ: Պիտի խնդրեմ, որ քանի մը ափ ալ ցորեն դնես, որպէսզի կերակրեմ դպրոցի պարտէզին թռչնիկները:

– Անշո՛ւշտ,  սիրով, ըսաւ մայր քուալան եւ ուղղուեցաւ  դէպի  մառան

Փոքրիկ քուալան գաղտնիքը իր սրտին մէջ պահելով՝ արդէն  փաստած  էր իր ընտանեկան  դաստիարակութիւնը: