Հայ Գրի Օր

  Տարուան մէջ երկու անգամ կ’ոգեկոչենք Հայ այբուբենի գիւտը: Առաջինը՝ «Հայ Գիրի Օր», Յունիս ամսուան մէջ. իսկ երկրորդը «Հայ Մշակոյթի Օր», Հոկտեմբեր ամսուան մէջ: 

              Մեծագոյն հրաշքը   պատահեցաւ երբ Ս.Սահակի եւ Ս.Մեսրոպի գլխաւորութեամբ, տարիներ տեւող տքնաջան աշխատութիւններէ վերջ, 405 թուականին հնարուեցաւ Հայոց ամբողջական այբուբենը: ԺԱ. դարուն աւելցան «օ» եւ «ֆ» տառերը այսպէսով ունեցանք «38» գիրեր:Լեզու մը որպէսզի ապրի բաւարար չէ միայն այդ լեզուն խօսիլ. այլ պայման է գրել ու կարդալ այդ լեզուն: Գիրը՝  անցեալը, ներկան ու ապագան կը կապէ իրարու:             

            Ուրեմն գիր ու գրականութիւն չունեցող ժողովուրդներ իրենց  գոյութիւնը չեն կրնար պահել:Գիրերու հնարումէն վերջ Լուսաւորիչներուն առաջին աշխատութիւնը եղաւ Յունարենէ Հայերէնի թարգմանել Աստուածաշունչը: Թարգմանութիւնը այնքան կատարեալ եղաւ որ օտարներ զայն կոչեֿին «Թագուհի Թարգմանութեանց»: Այսպէս, Ե. դարուն մեր գրականութիւնը ապրեցաւ իր «Ոսկեդար»ը:

          Հայ  մշակոյթի տեւականացումը կը պարտինք մեր «38» ոսկեայ նշանագիրերուն:Մեր լեզուն աշխարհի հարուստ լեզուներէն մէկն է, թէ՛ գիրերու եւ թէ բառերու ճոխութեամբ:Հայ տառերը սորվիլն ու սորվեցնելը վարպետութեան կը   կարօտի. որովհետեւ ունինք վեց  զոյգ նմանաձայն տառեր եւ որոնց գործածութիւնը կախեալ է քերականական օրէնքներէ:Հայ գիրերը մեր գեղարուեստին եւ մշակոյթին հիմնական քարերն են: Եթէ մենք մեր սեփական տառերը չունենայինք, այսօր գոյութիւն պիտի չունենայինք:Ս.Սահակի եւ Ս.Մեսրոպի հրաշալի տեսիլքներն ու ջանքերը երբե՛ք չմոռնանք ու չմոռցնենք: 

 —————————–
Մշակոյթ-Ազգի մը մտաւոր ու հոգեկան զարգացումը (culture)
Սեփական- Անձնական, ուրոյն (personal)
Գեղարուեստ-Գեղեցիկ գաղափար եւ զգացումները պատկերացնող արուեստ (the fine arts)