ՍԻՐԷ՛
Յոյսերդ քեզ լքած են թէ՝
Ա՛ռ հունտերը ցանէ՛, ցանէ՛,
Կեանքիդ տեւող քաղէ՛ քաղէ՛
Որպէս սիրես, ատես, տանջէ՛,
Բա՛ց աչերդ թատրոն կեանքին
Բիւրեղ բիբէդ ծիծաղ լոյսեր թո՛ղ ժայթքին:
Երփներանգ հունտերը ծլած,
Արմատ, ցօղուն, տերեւ տուած.
Պիտի ըմպես օր մը ծարաւ,
Սէրը երակներէդ շրջած
Հոգւոյդ խորէն սիրահար
Ու ծայրայեղ գինովցած…:
