Ձօն «Սարոյեան»ի
« Մօբասանի Զանգակը »
Ղօղանջեցիր
Մտքիդ մէջ…:
Մեր թախիծը շաղուեցիր,
Ու թաղեցիր
Հոգւոյդ մէջ…:
Կերտեցի՛ր, յօրինեցի՛ր,
Առատօրէն ձօնեցիր.
Ժպտեցար, ժպտեցուցիր
Ցաւերը թեթեւցուցիր…:
Ու օր մը, երբ ոտքն սահեց
Սեւ ամպերէն վար ցատկեց
Հրեշտակ մը, քեզ շալկեց.
Կրելը շատ դիւրին կարծեց…:
Գիտե՞ս մենք զայն խաբեցինք.
Հոգւոյդ խորքէն խլեցինք
Սերմերդ երջանկութեան,
Մեր սրտին մէջ խորշ բացինք
Ու «ՔԵԶ» շտապ պահեցինք:
Աղբիւրն ես անմահութեան
Յաւերժ ապրէ՛ ՍԱՐՈՅԵԱՆ: