Պատմութիւններ
ԱՆՏԷՐ ՁԻԹԵՆԻՆԵՐ Գիւղի մը մէջ կ’ապրէր՝ պարտիզպան Գալօն: Ան ձիթենիներու ընդարձակ պարտէզ մը ունէր. լաւ կը խնամէր իր ծառերը եւ առատ ձիթապտուղ կը ստանար: Այդ գարնան՝ Գալօն հիւանդացաւ: Իր զաւակը, որ քաղաք մը կը բնակէր, եկաւ տարաւ հայրը. որպէսզի լաւ մը բժշկուէր իր մօտ: Ձիթենի- Մեզի ո՞վ պիտի
Գիտաղբիւր
Վարդան Մամիկոնեան Հայ զօրավար մըն էր: 451 թուականին Պարսիկներուն դէմ պատերազմեցաւ, պաշտպանելու համար Հայ կրօնքն ու Հայրենիքը: Պատերազմը տեղի ունեցաւ Ավարայրի դաշտին մէջ Տղմուտ Գետին եզերքը: Հայ ժողովուրդը այսօր սիրով ու հպարտութեամբ կը յիշէ Անոր անունը: Հինգշաբթի օր Վարդանանց է. Մեր եկեղեցինէրուն մէջ Վարդանանցի Տօնը կը կատարուի: Կիրակի օր Բուն
Գիտաղբիւր
ՍՐԲՈՑ ՎԱՐԴԱՆԱՆՑ ՏՕՆ 451 301 թուին առաջին Քրիստոնեայ ազգը եղանք: Պարսիկները այդ շրջանին կրակապաշտ էին եւ անոնց թագաւորըտ Յազկերտ Բ. ուզեց Հայերն ալ իրենց պէս կրակապաշտ դարձնել: Ուստի հրաման մը հանեց, որ ամբողջ Հայ ժողովուրդը չճանչնան Քրիստոսը ու պաշտեն կրակը: 451 Մայիս 26 ին Շաբաթ առաւօտ Հայաստանի Տղմուտ Գետին եզերքը՝
Քիչ մը Ժպտինք
Քիչ մը Ժպտինք
ԲԱՐԵԿԵՆԴԱՆԻ ՅԻՇԱՏԱԿՆԵՐ Մանկութիւնս գիշերօթիկ վարժարանի մը մէջ անցաւ: Ունեցայ անուշ յիշատակներ:Մանաւանդ Բարեկենդանի հանդէսներուն եռուզեռ մը կ’ունենայինք: Այլանդակ ու այլազան տարազներ կը հագնէինք, զուարճալի խաղեր կը բեմադրէինք:Ամէնէն հաճելին ալ անվնաս կատակներն էին: Անգամ մը մեր հսկիչին օգնութեամբ, երփներանգ գոյներով գիւղական տարազներ հագուեցանք. Թմբուկ մը եւ տուտուկ մը ճարեցինք.
Բանաստեղծութիւններ
ԲԱՐԵԿԵՆԴԱՆ Լոռի, Մարի ու Արի Դիմակներ անցուցին գաղտնի. Լոռին կարծեց Մարին է Արին կարծեց Լոռին է: Գլուխնին կար աւելներ Ճանճը բերնէդ է մտեր. Ականջներէդ կախ նարինջ Քիթդ նման է պատիճ: Աղը՝ շաքարի նման Շաքարը դի՛ր աղի աման. Կը թթուի լեզուդ աղէ Եթէ կրնաս թէյ խմէ: Բարեկենդան է եկեր Սուրբ
Գիտաղբիւր
ԲՈՒՆ ԲԱՐԵԿԵՆԴԱՆ ԿԱՄ ՄԵԾ ԲԱՐԵԿԵՆԴԱՆ Սուրբ Զատկի տօնէն եօթը Կիրակի առաջ Բուն Բարեկենդան է: Բարեկենդան կը նշանակէ. Բարի կենդանութիւն, ուրախութիւն, առատ ուտելիքներ վայելելու օր: Մարդիկ երբ ուրախ, զուարթ, շէն ապրին, երջանիկ կ’ըլլան: Այսպէս կ’ապրէին Ադամ եւ Եւա դրախտին մէջ: Բուն Բարեկենդանի օրուան առթիւ կը պատրաստեն ճոխ սեղաններ, զուարճութիւններ:
Երազահան
Քիչ մը Ժպտինք
Քիչ մը Ժպտինք
Քիչ մը Ժպտինք
Գիտաղբիւր
Յովհաննէս Շիրազ Բուն անունով Յովհաննէս Կարապետեան, որ լաւագոյն բանաստեղծներէն մէկն է մեր գրականութեան: Իր գործերը կը կրեն, դիւցազնական շունչ, քնարական խառնուածք, երաժշտական ոճ եւ պատկերաւոր լեզու: Նշանաւոր են իր այն բանաստեղծութիւնները որոնց մէջ կը հիւսէ մօրը հանդէպ սնուցած սէրն ու պաշտամունքը: Երիտասարդ տարիքի