Գիտաղբիւր
Latest
Գիտաղբիւր
ԱԳԱԹԱՆԳԵՂՈՍ
Հայ Գրականութեան Ոսկեդարու ( Ե . Դար ) գրող ու պատմիչ է : « Ագաթանգեղոս » բառը , Յունարէն է . կը նշանակէ , «բարի հրեշտակ , պատկամաբեր »: Ուսած է Հոռոմ եւ Յոյն դպրութիւն, ապա դարձած՝ քարտուղարը Հայոց Տրդատ Թագաւորին: Մեր հնագոյն Պատմիչներէն է «Ագաթանգեղոս » : Ան գրած է « Հայոց Պատմոգթիւն » ը ո՛չ միայն իր ժամանակի այլ նախընթաց դարերունը ամենայն
Քիչ մը Ժպտինք
Փշաթելը Հաներ Են
Փշաթելը Հաներ Են Երկու յիմար, յիմարանոցէն խոյս տալու համար կը համաձայնին: Մէկը կ’ըսէ միւսին. – Այս գիշեր, գաղտուք գնա՛ պարտէզ եւ ճշդէ՛ թէ քանի՞կարգ փշաթել անցուցած են սահմանին : Յիմարին ընկերը այդ գիշեր կ’երթայ ու կը ճշդէ թէ , թէլը երկու կարգ է եւ կու գայ կը յայտնէ իր ընկերոջ:
Քիչ մը Ժպտինք
Մեզմէ Կը Կասկածին
Մեզմէ Կը Կասկածին Երկու անառակ եղբայրներէն օձիք կը թօթուէին, թէ՛ իրենց ծնողքը եւ թէ՛ թաղեցիները: Ճարահատ, տղաքը յանձնեցին թաղին քահանային. որպէսզի քիչ մը խրատէ զիրենք: « Աստուծ ո՞ւր է». հարց կու տայ քահանան: Երկու եղբայր շուտով կը փախչին Եկեղեցիէն եւ կը պահուըտին իրենց տան ածխանոցին մէջ: Պզտիկը հարց կու տայ
Քիչ մը Ժպտինք
Անկախութեան Տօն
Անկախութեան Տօն Ամուսինը առտու կանուխ կը պատրաստուէր գործի երթալու , կինը ըսաւ. -Այսօրուայ իմաստը մաղթեմ, որ չես մոռցած: – Ո՛չ, ո՛չ չեմ մոռցած. ըսաւ ամուսինը եւ շուտով դուրս ելաւ տունէն: Երկու ժամ վերջ, խոշոր կողով մը ծաղիկ ղրկեց իր տիկնոջ: Կինը զարմանքով ստացաւ այս նուէրը: Ցորեկին սիրուն տուփ մը անուշեղէն,
Քիչ մը Ժպտինք
Ինքնագով Գծագրիչներ
Ինքնագով Գծագրիչներ Երեք երիտասարդ գծագրիչներ, կը խօսակցէին. մէկը ըսաւ. -Ես փայտի կտոր մը ներկեցի, մարմարիոնի գոյներով. այնքա՜ն իրաւ դարձաւ, որ երբ ջուրին մէջ նետեցի, ընկղմեցաւ: – Ես ալ ձմրան տեսարան մը գծեցի, այնքա՜ն բնական էր, որ պաստառին եզերքը թռչուն մը թառեցաւ ու քիչ յետոյ սառեցաւ: – Ձեր պատմածները ոչինչ են
Քիչ մը Ժպտինք
Մութին Մէջ Չե՞նք Մնար
Մութին Մէջ Չե՞նք Մնար Բժիշկը յիմարատան սենեակները կը շրջէր. տեսաւ հիւանդ մը, որ սրունքը կախած էր արաստաղէն. հարցուց անոր. -Ինչո՞ւ այսպէս ըրիր, մանչս: Յիմարներէն մէկը ըսաւ. -Անիկա իր սրունքը ելեկտրական լամբար կը կարծէ: -Չըլլա՛ր այդպէս բան. շո՛ւտ վար իջեցուցէ՛ք: Միւս յիմարը յարեց շփոթած. – Բայց, եթէ
Քիչ մը Ժպտինք
Մուրացկանին Մաղթանքը
Մուրացկանին Մաղթանքը Առատաձեռն մարդ մը, մուրացկանին ողորմութիւն տուաւ: Մուրացկանը սկսաւ աղօթել անոր աչքերուն համար: -Ինչո՞ւ, միայն տեսողութեանս առողջութիւն կը մաղթես. հարցուց մարդը: – Տէ՜ր իմ, ձեր քիթը այնքան փոքր է, որ ակնոցը պիտի չյենու վրան. իսկ՝ ձեր աչքերը այնքան պզտիկ են, որ մէջը ոսպնեակ նոյնիսկ, կարելի չէ տեղաւորել:
Քիչ մը Ժպտինք
Աւելի Առաջ Կը Զռար
Աւելի Առաջ Կը Զռար Գիւղացիի մը տարիքը բաւական յառաջացած էր եւ լսողութիւնն ալ տկարացած: Օր մը իր իշուն մասին սապէս խօսեցաւ. -Չեմ հասկնար, այս իշուն ի՞նչ պատահեցաւ. աւելի առաջ կը զռար, բայց հիմա միայն կը բանայ ու կը գոցէ իր բերանը:
Քիչ մը Ժպտինք
Ո՞ր Անիւը
Ո՞ր Անիւը Երեք դասընկեր, գրաւորի քննութեան չմասնակցելու համար, փողոցը կը տնտնան: Երբ դպրոց կը հասնին, կը խնդրեն ուսուցիչէն որպէսզի ներէ զիրենք: Անոնք իբր պատրուակ կը յայտնեն թէ՝ իրենց նստած ինքնաշարժին անիւը պայթած էր…: Ուսուցիչը կը ներէ իր աշակերտները, քանի որ տրամաբանական էր իրենց ուշանալուն պատճառը:Յետոյ զանոնք կը հրաւիրէ
Քիչ մը Ժպտինք
Չ'արժեր
Չ’արժեր Երկու հաւեր հաւկթավաճառին առջեւէն կ’անցնէին, մէկը հպարտ կեցուածքով հարցուց միւսին. -Կը տեսնե՞ս սա խոշորները, որոնք 20 դրամ կ’արժեն. անոնք ես ածեցի: -Սա՛ պզտիկները, որոնք 19 դրամ կ’արժեն, անոնք ալ ես ածեցի. պատախանեց միւսը: -Ինչո՞ւ քիչ մը խոշոր չես ածեր. հարցուց հպարտ հաւը: -Իմ
Քիչ մը Ժպտինք
Շա՞տ Կը Սիրես
Շա՞տ Կը Սիրես Ծոցուոր կին մը, կը պտտէր հանրային պարտէզին մէջ. փոքրիկ տղայ մը մօտեցաւ իրեն ու հարցուց հետաքրքիր. – Ինչո՞ւ այսքան ուռած է քու փորդ: -Հոն է իմ զաւակս, մայր պիտի ըլլամ: – Շա՞տ կը սիրես քու զաւակդ: – Այո, բայց ինչո՞ւ…: -Քանի որ շատ կը սիրես, ինչո՞